| بررسی نتایج آزمایش مقاومت الکتریکی بتن به روش ونر |
| کد مقاله : 1057-NCCD |
| نویسندگان: |
|
عبدالحسین آزادمنش * قم- بنیاد- بلوار کریمی-خیابان 20 متری حاج احمدکریمی- کوچه 5- پلاک 15- کد پستی 3713175683
09166714121 |
| چکیده مقاله: |
| خرابی سازه بتنی ممکن است ناشی از اثرات شیمیایی و فیزیکی محیطی بر بتن یا آسیب ناشی از خوردگی میلگرد باشد. دلایل اصلی متلاشی شدن بتن شامل حمله سولفات‌ها، واکنش قلیایی سنگ‌دانه، ذوب و انجماد، سایش و آتش‌سوزی؛ و خوردگی آرماتور که یک فرآیند الکتروشیمیایی و مستلزم وجود رطوبت و اکسیژن است. خوردگی فولاد داخل بتن به دو دلیل اصلی کربناسیون و حمله کلرید صورت می‌گیرد. در اینجا برخلاف مکانیسم‌های حمله شیمیایی (مانند حمله اسیدها و یون‌های خورنده مثل سولفات‌ها) که قبل از رسیدن به فاز فلزی، باعث تخریب خود بتن می‌شوند تأثیری بر لایه‌های بتن ندارند و فقط از طریق منافذ بتن خود را به میلگرد رسانده و باعث خوردگی آن می‌شوند. آزمون‌های دوام سازه‌های بتنی متعددی برای تعیین میزان احتمال خوردگی میلگرد وجود دارد؛ که می‌توان به آزمایش‌های مقاومت ویژه الکتریکی، غلظت کلرید، عمق کربوناته شدن، عمق پوشش بتن اشاره نمود. یکی از روش‌های تعیین مقاومت الکتریکی بتن روش چهار نقطه با پروب ونر است. بر اساس نتایج این روش هرچه مقاومت الکتریکی بالاتر باشد. نشان‌دهنده نفوذ کمتر املاح مضر به بتن و دوام بیشتر بتن است. |
| کلیدواژه ها: |
| کلمات کلیدی: مقاومت الکتریکی بتن، آزمایش ونر، خوردگی میلگرد |
| وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |